Mereka bercerita,
“Prof ada pelajar yang mencuba-cuba kasut. Apabila selesa dengan saiz beliau, beliau mahu yang lebih kecil. Mula-mula saya hairan. Kemudian beliau memberitahu guru yang beliau membeli kasut untuk adiknya… sedih sangat”
“Kenapa tidak bagi tahu saya?”
“Tidak sempat”
Barangkali peristiwa seumpama inilah yang akan menyebabkan mereka terus melakukan kerja-kerja amal pada masa hadapan.
Majlis berbuka semalam sangat meriah.
======
bayangkan punya tak penting diri pabila disuruh beli kasut.... tapi teringat adik adik
sungguh sunguh sedih sob sob sob bila dia nak beli untuk adiknya.....
sob
No comments:
Post a Comment